Overprikkeling is bij de meesten wel bekend. Over onderprikkeling wordt bijna niet geschreven. Vaak ben je over- of onderprikkeld op een of meerdere zintuigen. Ik heb vooral vaak last van (harde) geluiden, veel ruis/drukte om me heen. Dan zoek ik voor prikkelverwerking de stilte op of ga ik de natuur in.
Soms ik zit een poos buiten te lezen en voel dan ineens (saai, onderprikkeling) in alles dat ik iets fysieks moet doen (prikkels opzoeken). Ik kan dan bijvoorbeeld heel impulsief in de tuin flink tekeer gaan. Tegels eruit gooien en planten inzetten, de klimop of de vlinderstruiken flink snoeien. Mijn dochter kan me dan echt raar aankijken, wat doe je nú weer? Ik kan daar dan ook weer in doorschieten, niet luisteren naar mijn grens.
Thuis kan ik ook erg snel afgeleid zijn. Als ik een pan op het gasfornuis zet, ondertussen de radio aan wil zetten en zie dat de planten water nodig hebben, zo ineens de planten water ga geven en pas opmerken dat er een pan op het fornuis staat als ik het zie, ruik of hoor. Teveel prikkels waar ik dan allemaal op reageer. Iets met impulscontrole 😉.
Of mijn dochter spiegelt me: ‘Het komt niet binnen wat ik zeg hè?’. Oeps nee haha, ik zat inderdaad heel ergens anders in mijn hoofd. Het kan ook een onderprikkeling zijn in het gehoor. Dat betekent dat je extra veel prikkels nodig hebt om een signaal binnen te krijgen of dat het iets langer duurt om de prikkels te registreren. Als ik moe ben en iemand vertelt iets, heb ik langer tijd nodig om het te verwerken, te begrijpen of het kan ook dat het totaal langs me heen gaat.
Ik volg een training van Stichting Horison: Contactgericht spelen en leren. Over neurospeciale kinderen en hun prikkelverwerking. En ik heb een online training gevolgd over zintuigen bij ADHD. Wat leer ik daar weer veel interessante dingen.
Het is vaak lastig uit te zoeken of iemand over- of onderprikkeld is. Vaak voel ik me op mijn werk bij de kinderopvang overprikkeld door alle harde geluiden, de drukte, het constant ‘aan’ staan. De lange dagen waarmee ik over mijn grenzen ga, zorgen voor stress. De gesprekjes tussendoor met collega’s gaan dan soms compleet aan me voorbij of kan ik er niet meer bij hebben. Maar ik kan tijdens die overprikkeling ook onderprikkeld raken omdat ik niet uitgedaagd wordt en het soms ook ‘saai’ kan zijn, een sleur, een riedeltje, zonder tijd voor een spontane actie omdat daar niet altijd tijd en ruimte voor is. Als ik afgeremd wordt in mijn ideeën heb ik daar best last van. Overigens is het een prachtige plek om te werken, maar voor míj niet de juiste.
Onderprikkeling is vaak saai. Het geeft dezelfde symptomen (gedrag) als overprikkeling. Zo raak je nog meer onderprikkeld. Saai is prikkels opzoeken, dus druk bewegen (lijkt ook op overprikkeling).
Het is fijn mezelf zo steeds beter te leren kennen en ook de kennis te krijgen om het beter te begrijpen en er iets mee te doen. Zo zie je maar dat je je hele leven in een leerproces zit, wat een fijne uitdaging! Trouwens mocht je jezelf hierin herkennen of je kind en je hebt er zelf geen last van, niks aan het handje hoor! Gewoon lekker doorgaan en goed voor jezelf blijven zorgen!
Mocht je vragen hebben dan kun je me een berichtje sturen.
Liefs, Rilana
