Wat doe je als je alles spannend vindt? Hoe ga je daar mee om? Gezonde spanning is dat je het voelt in je lijf maar het prima onder controle hebt. Het hoort er bij, het mag er ook zijn. Als je er alles aan doet om het weg te krijgen en het niet te voelen, ben je aan het vechten en zal het gevoel alleen maar versterken. Als je de spanning omarmt, er mag laten zijn, kun je leren er mee om te gaan.
Je krijgt het warm, je trilt, je maag draait zich om, in je buik fladderen vlinders, je adem zit hoog, je denkt dat je geen lucht meer krijgt en je hoofd maakt overuren!
Kinderen die een gevoeliger systeem hebben en alles op een andere manier verwerken, herkennen dit vast. Als je iets nieuws gaat doen en je weet niet precies hoe dat er uit zal gaan zien, dan is dat spannend! Als je iets niet precies begrijpt, iemand ontmoet die je niet kent, een toets hebt, examen, je eerste baan, een sollicitatie, boodschappen doet voor het eerst, bij een vriendje gaat spelen, logeren, zwemles/afzwemmen, als de juf boos is, alles wat je voor het eerst doet, een nieuwe situatie, op vakantie gaan etc.
Veel kinderen laten dan druk gedrag zien, gaan harde geluiden maken, zijn onrustig, sneller boos, verdrietig, hebben buik/hoofdpijn, trekken zich terug of gaan in de weerstand. Want als je niet weet hoe je met die brok spanning om moet gaan, dan denk je dat je explodeert. Als je ook nog ouders hebt die je opjutten, vinden dat je je aanstelt of zelf heel anders met spanning omgaan en je niet begrijpen, dan heb je het heel, heel zwaar!
Een paar tips over omgaan met spanning en je kind
- Erken de spanning!
- Laat de spanning er zijn, geef de spanning de ruimte!
- Want die spanning is er, dus deal with it!
- Bij peuters/kleuters, verwelkom de kriebels ‘hallo kriebels, zijn jullie er weer?’
- Ga rustig zitten en adem 5x diep in en uit.
- Maak contact met je lichaam. De een wil juist bewegen (springen, stampen, rennen, aangeraakt worden) de ander zit liever even in stilte met de aandacht naar de adem met je handen op de buik
- Vraag wat je kind nodig heeft op dat moment, ga geen reeks oplossingen bedenken, maar wees aanwezig in dit moment, met dat wat er is.
- Je kind weet vaak wel dat het goed komt, maar heeft jou even nodig in zijn nabijheid. Een hand vast, soms een duwtje, zich veilig voelen.
- Benoem dat je ziet dat hij het spannend vindt en vraag waar hij dat voelt in zijn lichaam (erken, aandacht).
- Waar heeft je kind nu behoefte aan? Een paar voorbeelden: gezien worden, knuffel, aandacht, begrepen worden, samen zijn, frisse lucht, bewegen, getroost worden, verdriet laten zien, geholpen worden, rust, een eigen plek…
- Wees zelf degene die rustig blijft, jouw energie is belangrijk voor zijn geruststelling. Jij bent zijn rots in de branding, zijn veilige plek, zijn voorbeeld.
- Maak een Trots-map met alles wat je kind is gelukt en waar hij trots op is. Zo kan hij altijd terug kijken naar alle spannende momenten die hij is aangegaan en trots zijn op zichzelf!
Soms is het nodig om je kind een duwtje in de rug te geven, te stimuleren of het de tijd te geven. Totdat hij zelf voelt dat hij in zijn kracht staat en de stap gaat zetten. Deze ervaringen zullen hem sterker maken. Hoe meer positieve ervaringen, hoe beter hij met die spanning om kan gaan. Sommige kinderen hebben gewoon meer tijd nodig en dat is helemaal goed, want iedereen komt er wel, op zijn eigen tempo! Geef je kind de ruimte en veiligheid om zich te ontwikkelen op zijn tempo! Spanning hoort bij een gevoelig systeem die tijd nodig heeft om de dingen te verwerken.
Liefs, Rilana
