Duurzaamheid, ik denk dat iedereen er wel eens over nadenkt. Ik wel in ieder geval en ik probeer bewuste keuzes te maken hierin. Niet alleen thuis maar ook in het atelier.
Maar waar denk je dan aan en hoe ver ga je? Ik realiseer me dat mijn bijdrage beperkt is in het wereldwijde probleem en toch vind ik het belangrijk. Niets doen is geen optie!
Afval scheiden is niet moeilijk, dat doe ik in huis, maar zeker ook in het atelier. Niet allen het papier, glas en plastic gaan apart, ik spaar alle reststukjes textiel op tot ik een zak kan vullen voor in de textielcontainer. Groenafval gaat ook apart. Ik gebruik losse thee in thee-eitjes zowel in het atelier als voor de theetuin, die leeg ik in een bakje op mijn aanrecht en ook de koffiedrap gaat daar in. Aan het eind van de dag gooi ik alles van die dag op de composthoop. Volgend jaar gaat dat weer op mijn gifvrije (moes)tuin.
Watergebruik probeer ik te minderen, niet te lang douchen en mijn was pas draaien als de machine vol is. Mijn planten krijgen regenwater. Dat bespaart veel drinkwater en planten vinden het ook veel lekkerder is me verteld. Ik gebruik voor het (nat)vilten ook regenwater en dat gaat net zo goed.
Ook let ik op de herkomst van producten. We eten veel uit onze eigen moestuin en als ik groente koop, dan zoveel mogelijk van Nederlandse bodem. De taarten, voor mijn cursisten, verkrijgbaar in mijn theetuin, zijn vaak voorzien van fruit uit de tuin, vers of ingevroren. Daarnaast ben ik in het atelier overgestapt van merinowol uit Australië naar de Europese versie. Deze is milieu- en diervriendelijker geproduceerd.
Soms maak ik ook “grotere keuzes.” Ik eet al ruim twintig jaar vegetarisch, dat zit nu al zo in mijn systeem dat ik niets mis. Er liggen zonnepanelen op ons dak. De grootste en moeilijkste keus vond ik het wegdoen van de tweede auto… Het was mijn keus, niet iedereen in het gezin was er blij mee. Maar nu een paar jaar later zijn we er aan gewend geraakt. Een enkele keer is het lastig om onze agenda’s op elkaar af te stemmen maar het is zeker niet onmogelijk gebleken!
Natuurlijk, er zou nog veel meer kunnen, we gebruiken gas voor verwarmen van ons huis en water, is er geen grijs watercircuit en doe ik niet alleen bio boodschappen. Ik zou ook op de fiets naar de sportschool kunnen gaan en ga zo maar door.
Maar voor nu, ben ik tevreden met de stapjes die ik heb gemaakt. Maar wat zal ik mijn “ouderwetse” gasfornuis gaan missen in de nieuwe keuken…
Liefs, Susanne
