Het leven is altijd in beweging. Beweging door levensfases en door ontwikkelingen van binnenuit, maar ook van buitenaf komt er soms veel op ons af. Ik lees het bijna altijd in de intakeformulieren van de vrouwen die bij mij in de praktijk komen. Ze zijn geraakt door grote en kleine gebeurtenissen die er stukje bij beetje voor hebben gezorgd dat ze van zichzelf verwijderd zijn geraakt.
De hulpvraag is dan ook vaak ondersteuning bij het terug haarZelf te kunnen ervaren. Na alles wat er gebeurd is, of te midden van alles wat er nu gebeurt: wie ben ik ook alweer? Als vrouw? Hoe keer ik terug naar mijn stabiele midden, de plek waar ik me mezelf voel?
Toen ik onlangs met een collega womb massagetherapeute een afspraak had gemaakt om massages uit te wisselen en ik haar intakeformulier invulde met wat mij bezighoudt, besefte ik iets. We hebben allemáál veel dingen die ons dagelijks uit balans brengen. We gaan door het dagelijks leven en vanaf de buitenkant gezien doen we gewoon ons ding. Maar we komen allemaal voor uitdagingen te staan die ons vragen de weg terug te vinden naar wie we ten diepste zijn.
En hoe doe je dat dan? Voor iedereen is er een andere weg terug naar het stabiele midden die het beste klopt. Denk aan meditatie, sporten, schrijven, etc. In mijn praktijk werk ik met bewust contact maken met het lichaam. Weer gaan voelen, verzachten en weer verbinden met delen van het lichaam waar we niet meer aanwezig zijn.
Wanneer er een heel turbulente tijd geweest is het voornamelijk weer verbinden met ons bekken. In ons bekken kunnen we een groot gevoel van stabiliteit ervaren. Daar focus ik dan de intentie van de therapeutische massage op.
Ook in de zwangerschapsyogalessen die ik geef gaat veel aandacht naar het bekken en het bewust bewonen van het bekken. Natuurlijk omdat dat de plek is waar het kindje groeit. Maar ook omdat een zwangerschap aanpassing van je vraagt, overgave aan dat wat is wanneer je lichaam zo’n verandering doormaakt en je niet meer zo makkelijk doet wat je voorheen deed. Of wanneer je overweldigd raakt door alles wat er op je af komt, zowel praktisch als emotioneel gezien in je zwangerschap. En de ervaring van rust en stabiliteit die dan te voelen is in het bekken brengt je terug bij jezelf.
De vaardigheid om terug te kunnen keren naar je stabiele midden begin je overigens al te ontwikkelen als je nog maar een piepklein baby’tje bent. Baby’s en jonge kinderen zijn nog niet zelf in staat om hun emoties te reguleren. Daar hebben ze hun ouders voor nodig. Dit noemen we co-regulatie. Wanneer een baby huilt en ze wordt opgepakt en getroost, voelt ze zich veilig en zal ze haar stabiele midden terugvinden.
Jonge kinderen die in hun emotie zitten en de ruimte krijgen om deze emotie ook te voelen en te doorleven zullen aan de andere kant van de emotiegolf hun stabiele midden terug kunnen vinden. Even is het turbulent, maar die turbulentie wordt vanzelf minder en dan vinden ze zichzelf terug. Uiteindelijk leren ze dan zelf hun emoties te doorleven en hun stabiele midden terug te vinden zonder hulp van een ouder. Ze zijn dan aan het zelfreguleren.
Wanneer we als kind echter niet de ruimte gekregen hebben om onze emoties te voelen en te doorleven, ontwikkelen we ook de vaardigheid om door een emotie heen te komen minder. Dit gebeurt bijvoorbeeld wanneer een ouder een kind zo snel mogelijk uit de emotie probeert te krijgen door het af te leiden van wat het voelt (oplossen), te zeggen dat het niet zo erg is (bagatelliseren) of wanneer het kind helemaal verboden wordt om emoties te tonen (huilen is zwak).
Hierdoor ontstaan allemaal conditioneringen op het voelen van emoties waardoor de pure emoties niet vrij kunnen stromen. Met als gevolg dat we ook op latere leeftijd nog meer moeite hebben met het verwerken en doorkomen van emotionele gebeurtenissen. Deze gebeurtenissen laten dan een afdruk achter in ons systeem. Veel oude, opgeslagen emoties in ons systeem maakt dat we verwijderd raken van ons Zelf.
Het kan interessant zijn om te onderzoeken welke interne beweging jij maakt op het moment dat je een heftige emotie voelt. Stop je het weg? Oordeel je over jezelf? Leid je jezelf af met bijvoorbeeld eten, tv of social media? Of laat je het door je systeem heen bewegen tot je er aan de andere kant weer rustiger en vaak wijzer uit komt? Want uiteindelijk zit onder elke emotie een stukje waarheid van je Zelf verborgen wat graag ontmoet wil worden.
