De zomervakantie staat voor de deur, een periode van ontspanning. Even geen volle agenda, loskomen van de dagelijkse drukte en routines. En zo veranderen meestal tijdelijk de routines van ons eetpatroon ook.
We brengen meer tijd buiten door en ons eetpatroon past zich aan de zomerse temperaturen aan. De behoefte aan een frisse salade neemt toe en de geuren van houtskool van de barbecue verspreiden zich over de tuinen. Misschien wordt er tijdens de fietstochten vaker gestopt bij een terras voor een kopje koffie met gebak. Of zie je een cocktail als de ultieme traktatie.
Wat doet dit met ons lichaam? Elk eetmoment gaat gepaard met de afgifte van de boodschapperstof insuline, om de glucose (suiker afgebroken tot opneembare vorm) uit het bloed en in de cel te kunnen vervoeren. Zodat de cel het kan omzetten in energie. Maar als de cel te vaak wordt gevraagd om glucose op te nemen, raakt die verzadigd en weigert die de toegang voor glucose. De cel lijkt ‘doof’ te zijn geworden voor de boodschapperstof insuline. Dit wordt ook wel ‘insulineresistentie’ genoemd.
Glucose moet wel de bloedbaan verlaten. Het gevolg is dat glucose wordt omgezet in vet en wordt opgeslagen om weer aangesproken te worden in tijden van schaarste. Maar in de huidige tijd kennen wij geen schaarste meer, er is immers altijd wel voedsel binnen handbereik. En doordat ons lichaam niet getraind blijft in het verbranden van vet, krijgt het ook moeite met het schakelen tussen de glucose/suikerverbranding en vetverbranding. Het overslaan van een maaltijd lijkt onmogelijk. Een combinatie van signalen is het gevolg: zoals verminderd concentratievermogen, hoofdpijn, rillerig, stemmingswisselingen.
Na een suikerrijke voeding volgt er vrij vlot een gevoel van vermoeidheid en voornoemde signalen. En de schommeling in ons bloedsuikerspiegel van een piek gevolgd door een dip, leidt tot behoefte aan nieuwe aanvoer van snel opneembare, suikerrijke voeding. Zo blijft de verstoring van de insulinegevoeligheid in stand.
Een verregaand gevolg van insulineresistentie is Diabetes Type 2. Deze ziekte geeft vervolgens weer grotere kans op hart- en vaatziekten. Is Diabetes Type 2 reeds gediagnosticeerd? Dan kan het verbeteren van de insulinegevoeligheid heel goed door aanpassing van de leefstijl de behoefte aan medicijnen verminderen.
Veel mensen zijn zich niet bewust van deze problematiek, ze eten heel gemiddeld en voor het gevoel gezond. Twee keer per dag brood, twee stuks fruit, een koekje bij de koffie en ’s avonds verse groenten met aardappelen/pasta/rijst en een stukje vlees/vis. En een paar keer per week in de avond nog een koekje bij de thee of een glas wijn/bier/frisdrank/fruitsap met wat lekkers erbij te knabbelen.
Maar dit patroon laat al zes eetmomenten per dag zien. En alle zes momenten zijn rijk aan suiker. Wat veel mensen over het hoofd zien, is dat koolhydraten door het lichaam worden omgezet in glucose. Dus het brood, de koekjes (veelal met een basis van tarwe), de fruitsuikers (fructose), de aardappelen/pasta/rijst en de versnaperingen in de avond leveren allemaal glucose.
Herken je je in bovenstaande signalen? Probeer dan vaker (matig intensief) te bewegen, stress te beperken, je koolhydraatinname te beperken, suikerrijke voeding en dranken te vermijden en je eetmomenten te beperken. Streef naar een basis van puur, vers en onbewerkte voeding.
