Je hebt het misschien ook wel, van die woorden die je altijd fout typt. In plaats van ‘website’ typ ik vaak ‘webiste’ bijvoorbeeld. Het woord ‘het’ werd in het verleden vaak hte maar die wordt al automatisch gewijzigd door het programma.
Een bedrijf waar ik voor werk heeft het woord ‘groep’ in de naam, dat wordt vaak in het snel typen ‘griep’. Ik denk dan altijd: heeft dat een achterliggende betekenis? Beetje bijgelovig ben ik soms wel…
Het meest bijzondere is dat ik het woord magazine vaak verkeerd typ. Met het uitgeven van een eigen magazine schrijf ik dat woord regelmatig, dus als daar weer iets anders uit mijn toetsaanslagen komt dan ik had bedoeld, vraag ik me ook hierbij af wat de achterliggende betekenis is. Is er een klein waarschuwend mannetje in mijn vingers dat mij probeert ergens voor te behoeden? Wat ik schrijf is namelijk het woord: mafazine.
Ja, ik weet inmiddels na 5 jaar uitgeven van het papieren magazine dat je wel een beetje maf moet zijn om dat te doen. Helemaal omdat we het magazine die 5 jaren met z’n tweeën hebben gemaakt en het telkens een hele klus is om voldoende deelnemers te vinden die zich willen presenteren. Waarna het vervolgens een heleboel werk is om het magazine te maken. Het woord mafazine past daar dus eigenlijk wel bij.
Helemaal nu ik erg druk ben met de lancering van een nieuw digitaal magazine, zie ik wel heel vaak die waarschuwende f terugkomen. Ja ook ‘emafazine’ staat regelmatig op mijn scherm. Waar ben je aan begonnen zegt het f mannetje in mijn vingers. Ieder máánd een magazine maken, dan moet je wel echt maf zijn, hoor ik ‘emafazine’ zeggen.
Maarja, zoals mijn webbouwer onlangs zei: je neemt veel van me aan, maar niet alles, hebt een duidelijke eigen mening, je weet wat je wil. Dat zou ook ‘emafazine’ zeggen als het een echt mannetje was. Ik wilde graag een magazine uitgeven om ondernemers en organisaties een platform te bieden om de inwoners te bereiken. Dat magazine kwam er en is er nog steeds. Ik wilde graag een emagazine uitgeven om dezelfde reden. Dat is er nu ook. Dat dat niet gemakkelijk is heb ik zeker ervaren en ja, ik denk dat het wel een beetje maf is dat ik niet de makkelijkste weg kies in het leven. Maar wel een weg die bij mij past en die ik (meestal en uiteindelijk) leuk vind.
Dus ‘mafazine’ laat me regelmatig zien, zeker als ik het heel druk heb, dat ik af en toe maf bezig ben, maar ik laat me er niet vanaf houden. Dan maar maf. Ik typ trouwens ook af en toe mijn eigen naam anders: Alanda de Bier. Wat dat dan wil zeggen? Weet jij het?
